Ależ mi ten miesiąc wzrusza serce.
Sierpień smakuje i pachnie jabłkami, niewielkimi, o białym miąższu i cudownej różowawo słomkowej skórce. I cukinią, papryką (najchętniej pieczoną w piecu chlebowym na wsi u moich rodziców), kurkami z czosnkiem i rozmarynem. Malinami, najlepiej prosto z krzaka. I pomidorami, tak bardzo pomidorami.
Sierpień to rój Perseidów, rżysko po zbożu (słyszycie jak to brzmi?), leżenie na trawie i patrzenie w chmury. Ciepłe wieczory. I ta delikatna nostalgia malująca się czerwieniejącymi jarzębinami i żółtością nawłoci.
To zmysłowość nasycona i spokojna, dojrzała.
To był dobry miesiąc, sielankowością mocno nawiązujący do Bullerbyn. Pojechaliśmy na Kaszuby (śladami Pucia) spędzić parę dni w piaszczystym lesie nad jeziorem, leniwie chlupiąc się w wodzie i jeżdżąc na rowerach. Poszwendaliśmy się też po Lubelszczyźnie, Roztocze i okolice kazimierskie nie zawodzą.
W sierpniu nigdzie się nie spieszyliśmy, a czas sunął powoli jak te obłoki na niebie, przesypywał się między palcami jak piasek na plaży, płynął jak świetliste falki na jeziorze. Czas często tak robi, że dopasowuje się do naszego tempa.
Serce mam tkliwe jak mocno wycałowane usta
Sierpień to mój ulubiony miesiąc. W sierpniu dzieją się najfajniejsze rzeczy i tak jak piszesz... spokojniej już... niespiesznie... blisko natury. Sierpień biorę wszystkimi zmysłami... bo gdzieś tam z tyłu głowy czai się ta... jesienna nostalgia, którą chcę zagłuszyć.
OdpowiedzUsuńPrzepiękne słowa... cudne obrazki 😊!!!
Aż chciałoby się tam być. Piękne zdjęcia.
OdpowiedzUsuńZradź proszę gdzie byliście na Kaszubach
Blisko natury i nieśpiesznie smakując i rozkoszując się ciepłymi dniami też uwielbiam, dzięki za piękne słowa i zdjęcia...
OdpowiedzUsuńSierpień jest moim ulubionym miesiącem, a Ty go tak pięknie opisałaś!
OdpowiedzUsuń