zimowe przyjemności

Długo panująca nam zima raczyła ostatnio miłościwie odejść. Jakaś taka była... intensywna dość i o przesyt nią nietrudno. Ale w sumie miło było (szczególnie miło dzisiaj dodac czasownik w czasie przeszłym).



Szczególnie miła w tej zimie, była jej zimowość. Wreszcie, po paru dobrych latach, dane nam było ponurzać się w tej stereotypowej zimie, z białą migotliwością, tęgim mrozem, trzeszczącym śniegiem i rumieńcami od zimna. Szczególnie posmakowaliśmy tego w górach, ale różne popołudnia i weekendy na sankach i spacerach też nabłyszczały oczy taką świeżą dziecięcą radością.

A po spacerach zupy... I to kolejny punkt na liście, bo zimowe jedzenie darzyłam w tym roku wyjątkową miłością. Treściwe, rozgrzewające zupy i cała masa pyszności, które poza kilogramami dodawały uczucia cudownej przytulności, chcąc być zgodną z trendami, powinnam chyba mówić o hygge food. Fondue, grzanki, domowe belgijskie frytki z domowym majonezem, aromatyczna szakszuka na śniadanie, kolorowe zapiekanki na kolację, gęste, długo pyrkające na małym ogniu gulasze, delikatno mięsiste pączki i waniliowe ciasta drożdżowe.

Druty z audiobookem. W styczniu miałam zdecydowanie więcej czasu i miło go sobie spędzałam na kanapie z ciepłą miękką wełną i jedną z ukochanych książek z dzieciństwa w uszach, czyli Tajemniczym ogrodem, który wzbudził we mnie - mocno przedwczesną jak się okazało - tęsknotę za wiosną, pachnąca ziemią i jasnozielonymi pędami pierwszych kwiatów.

Gry planszowe. Planszówki uwielbiamy szczególnie właśnie w sezonie jesienno zimowym gdy z meliską czy winkiem oddajemy się przemyślnym strategiom, tworzymy cywilizacje i toczymy krwawe wojny. W tym sezonie najpierw zachłysnęliśmy się Tzkolkinem, a potem wróciliśmy do najlepszej naszym zdaniem strategicznej planszówki, w którą mogą grać dwie osoby, czyli Civilization.

 

A do tego książki. Za szczególnie udane lektury uznaję:
Filip Tyrmanda. Oparta trochę na wątkach biograficznych autora, opowiada o losach młodego Polaka w czasie wojny. Z fajnym dystansem do siebie, mocno współczesnym ( i nie do końca chyba politycznie poprawnym) podejściem do wielu spraw, i, jak to u Tyrmanda, świetnie napisana.
I, tego samego autora "Życie towarzyskie i uczuciowe" - to świetnie się czytało po poznaniu Dziennika 1954. Książka mocno inspirowana ówczesną rzeczywistą elitą kulturalną, w świetny sposób pokazująca pewne mechanizmy i powszechne motywacje, i bardzo pod wieloma względami aktualna.

Cień Góry, czyli druga część fantastycznego Shantaram. Obie książki, a mam wrażenie, że druga część jeszcze bardziej, poza świetnie napisaną historią, są przepięknie filozoficzne i bardzo poetyckie. Wrócę jeszcze kiedyś na pewno.

Z filmów i seriali szczególne wrażenie zrobiły na mnie:

Cudowny Sherlock, choć moim zdaniem w ostatnim odcinku trochę przesadzili.
Mroczno - brudne Tabu, z Tomem Hardym, którego szalenie polubiłam ostatnio. A sam serial fajnie budujący napięcie, cudownie naturalistyczny, ze świetną muzyką, choć brakuje rozwiązania pewnych napoczętych wątków.

Nocne zwierzęta. Mocny, trzymający za gardło, wysmakowany estetycznie, z piękną muzyką.
Arrival. Szczególnie, jako filologowi podobało mi się podejście do języka, komunikacji i tego, jak sposób porozumiewania może wpłynąć na społeczeństwo.
Nocne zwierzęta i jak je znaleźć. Przyjemny, bardzo ładny film ze świetnymi efektami specjalnymi i fajną, choć nieporywającą historią. I Eddie Redmayne, który w zasadzie fajnie pasujący do roli, ale jakoś mnie osobiście irytuje.
Capitain Fantastic, pisałam o nim tu.
Kubo i dwie struny. Przepięknie zrealizowany (poklatkowa animacja i ręcznie robione figurki!), mądry, wzruszający i zabawny.
Lalaland, jeśli ktoś jeszcze nie widział - bez fajerwerków, ale bardzo przyjemnie się oglądało. Jeden z tych miłych, ładnych filmów, do których się wraca, gdy chce się obejrzeć coś fajnego.
Jackie, czyli film należący w całości do Natalie Portman, wciągnęła mnie w piękny sposób w osobowość pani prezydentowej.

Muzycznie nie działo się jakoś szalenie dużo.
Zażyliśmy jednego fantastycznego koncertu Lao Che.
Odkryliśmy fantastyczny Minialbum Korteza i trochę przypadkowo Smolika 2.

Praca zbiorowa czyli Są rupaki mądrale i rupaki głuptaki. Są brzydale i wcale, wcale ładne rupaki

Do tego miłe, ekscytujące i motywujące były różne zmiany życiowo zawodowe w lutym, które zabrały trochę czasu i siły, a dały sporo radości, satysfakcji i skrzydeł i o których jeszcze Wam opowiem:)
A jak Wasza zima? Poza tym, że długa?