When I grow up, I want to be a forester. Podlasie z dziećmi.

Piękne Podlasie, namiot na półdzikim campingu, rowery i dzieci. Czyli  wakacje mindfulness, slow i unplugged.

Kazimierzu nasz, ty coś w sobie masz...

Stacjonujemy teraz w Lublinie. A przy ładnej pogodzie, gdy możemy, wyrywamy się choć na chwilę i choćby niedaleko.

Brnę w słońcu po samo gardło

Nikt, jak Leśmian nie potrafi słowami oddać zmysłowości lata.
Sama jestem tą zmysłowością zauroczona, uwielbiam lato właśnie ze względu na to bombardowanie zapachami, smakami i fakturami, a leśmianowe potoczyste słownictwo, skojarzenia, czuła jego spojrzystość zachwyca mnie szczególnie.

I nawet upał, czy duszność letnia przedburzowa, lepkość poowocowa, żuki kosmate i złachmanione pajęczyny mają w sobie poezję, masę upojnego piękna i erotyzmu.

Made of clouds, czyli Lubelszczyzna rowerem po raz kolejny

Nie mogę się nacieszyć tym czasem wiosenno - letnim, rowerowym, lubelskim naszym.

Wycieczka Doliną Ciemięgi

Sama nazwa, Dolina Ciemięgi, ma dla mnie coś niezwykle pociągającego, w sumie nie wiem, z jakiego powodu... Ciemięga, jak się zastanowić, nie jest najpiękniejszą nazwą jaką może mieć rzeka. Ale i tak mi się podoba, może jakieś nie do końca uświadomione skojarzenia, może sylaby dobrze brzmią. W każdym razie bardzo się cieszyłam na naszą ostatnią wycieczkę około lubelską.

Lubelszczyzna majowa

Jeśli będziecie się kiedyś wybierać do Lublina, to rozważcie maj. To oczywiście dość proste rozwiązanie, bo taką upojną wiosną nawet Zabrze (przepraszam Zabrzan) jest miejscem pełnym uroku. Ale i tak rozważcie, bo jak jest cudownie, to może być cudownie do potęgi.

Close to the light

Nareszcie, całodniowa wycieczka rowerowa. Okraszona cudownym słońcem, zapachem kwitnących mirabelek, zawilcowym leśnym dywanem i przemiłym towarzystwem.

Ach jak mocno mi brakowało tej włóczęgi przez ostatnie miesiące.

rowerem w wiosnę

Wreszcie odkurzyliśmy (w sensie metaforycznym jedynie, bo kurz rzeczywisty niestety ma się w najlepsze) nasze rowery. Sama jestem zadziwiona, że na rowerze nie jeździłam od sierpnia, choć to jedna z moich ulubionych form aktywności.

Weekend na Roztoczu

Za taką polską sielskością tęskniłam.
Odbyliśmy ostatnio małą wycieczkę na Roztocze. To piękny region na wschód od Lublina, o wspaniałej przyrodzie, cudnych lasach, klimatycznych (przynajmniej dla turysty) wioskach, zupełnie inny świat.

Nad rzeką, wśród gór, na rowerze przez dwa dni

Powiedzieć, że nasza ostatnia wycieczka rowerowa była pełna wrażeń, to nic nie powiedzieć.
Było pięknie i cudownie, słonecznie, niezwykle malowniczo, ale też sponiewierała nas nieźle traska (w sumie ponad 100km, silny wiatr i podjazdy - same w sobie nie jakieś dramatyczne, ale z obciążeniem dały się we znaki) i niesympatyczne urozmaicenie w postaci (dość łagodnego na szczęście) wirusa brzusznego atakującego to tu, to tam.

rower to jest świat

Pierwsza w tym sezonie trochę dalsza wycieczka rowerowa.

Genewa

Wiedziałam, że Genewa będzie piękna jesienią.
Była.
Trzeba przyznać, że pogoda trafiła nam się idealna. Wspaniałe słońce i ciepło.

Come on look into the expanse and breath all these around

Kolejna wycieczka rowerowa. Tym razem po pagórzastej (znowu!) krainie Dauphiné.
Piękne przestrzenie, trochę nam się zrobiło sentymentalnie, bo krajobraz był jakiś taki polski, czułam się trochę jak w okolicach Kazimierza Dolnego. Tylko zabudowania przypominały nam, gdzie jesteśmy.

some are born to sweet delight

Zamęt związany z przeprowadzką i deszczowa pogoda nie sprzyjały rowerowaniu. Ale za to ostatnio udało nam się wybrać na miłą przejażdżkę nad pobliskie jezioro.

wycieczka po złotej krainie Beaujolais

Początek kolejnego długiego weekendu spędziliśmy na rowerach. Wybraliśmy się do krainy Beaujolais, znanej nie tylko z wina, ale także z uroczych miasteczek zbudowanych z pięknego, żółtego kamienia i malowniczych, pagórzastych krajobrazów. Całość, oświetlona słonecznie, robi trochę wrażenie Toskanii. Jest sielsko i bardzo klimatycznie.

coś srebrnego dzieje się w chmur dali

Kolejny idealny dzień w plenerze.
Rowery, slackline, hamak, piknik.

Królewska Przyczepka Rowerowa

Często o niej wspominam, bez niej nie bylibyśmy nawet w połowie tak aktywni jak teraz, rowery leżałyby zapomniane, a wiele wycieczek nie doszłoby do skutku. Przyczepka rowerowa!

rowerowo

Młodsza młodzież skończyła miesiąc. Okrzepliśmy trochę, oswoiliśmy się wszyscy z nową sytuacją i ruszyliśmy na rowery.

Dzień był słoneczny i ciepły, pachniał czarny bez,a w ogromnym parku na przedmieściach Lyonu było zadziwiająco pusto. Dlatego zupełnie spokojnie rozłożyliśmy obfitość naszych bambetli, koce, bagietki, traktory i piłki. Rozwiesiliśmy slackline. Osłoniliśmy przyczepkę, żeby nie zakłócać Snu. I czas mijał nam na rozmowach, jedzeniu, spaniu, popijaniu cydru/mleka/wody, leżeniu i patrzeniu w chmury, przesypywaniu piachu do traktorka i szukaniu biedronek, chodzeniu po slacku, i innych miłych czynnościach lub bezczynnościach.

 

where will we be when the summer's gone

Mały, trzydniowy wypad, wyciskanie wakacji do samego końca.
Ruszyliśmy rowerami na północ od Lyonu, do krainy drobnych jeziorek la Dombes. Udało nam się zapakować graty na rowery (łącznie z namiotem!).
Byliśmy też w parku ptaków. Ogromny teren pełen najróżniejszych gatunków z całego świata, robiło wrażenie. Spędziliśmy tam cały dzień (na terenie parku, jak to we Francji, było kilka knajpek z jedzeniem, i oczywiście, miejsca na piknik).

Przysiedliśmy sobie w którymś momencie w spokojniejszym miejscu, by mały rozentuzjazmowany ornitolog zażył drzemki. I gdy przechodząca obok para zrobiła jakieś pięćdziesiąte zdjęcie spacerującemu pawiowi (każde z nich robiło swoim aparatem), pomyślałam sobie, jak bardzo typowe jest ostatnio oglądanie świata przez obiektyw aparatu (lub komórki). Trzeba przyznać, że dość mocno ogranicza to wizję, nie tylko w dosłowny sposób. Sami tworzymy sobie w ten sposób jakąś barierę między nami a światem, odgradzamy bezpiecznym ekranem.

Tak mocno skupiamy się na pozornym łowieniu wspomnień, że zapominamy o autentycznym przeżywaniu tego, gdzie jesteśmy i co robimy tu i teraz.

Efektem są tysiące kiepskich zdjęć i nudnych filmików, których nikt potem nie chce oglądać, brak faktycznych wspomnień, obrazów dźwięków, czy zapachów w głowie. Szkoda tak na własne życzenie pozbawiać się wspaniałych doznań...

Via Rhôna

 

Piękna, piękna wycieczka nam się udała.

Burze pokrzyżowały plany górskie, nad jeziorem tłumy, więc zdecydowaliśmy się na rzekę.

I co się okazało, wzdłuż Rodanu jest  trasa  -Via Rhôna, świetnie opisana, oznaczona, jedzie się pięknie. Były piękne krajobrazy, sympatyczne wioski, miasteczka, dzikie wysepki ( z miejscami do dyskretnego obserwowania przyrody). Wrócimy na pewno, może z namiotem.