12 dobrych rzeczy

Skończył się kolejny rok.
Pewnie jestem ostatnią osoba w Internecie robiącą podsumowania 2019, ale trudno.
Jaki był ten rok? Nie jakiś przełomowy, niezwykły, rewolucyjny czy rewelacyjny. Normalny, dobry rok, lepsze i gorsze momenty, trochę trudności, trochę wspaniałości, wiecie, życie po prostu:)
W każdym razie postanowiłam się skupić na tym, co w nim najlepsze.
Zapraszam na 12 dobrych rzeczy w 2019.



1. Zdrowie. Że jest. Bardzo mocno się przekonałam jak cholernie bardzo wszystko - wszystko od niego zależy. "Nikt się nie dowiesz, jako smakujesz, aż się zepsujesz..."

2. Czas z dziećmi. Jedyny w swoim rodzaju, trudny, uczący tak wiele, najpiękniejszy.

3. Czas bez dzieci. Jedyny w swoim rodzaju. Rzadki, odświeżający, potrzebny.

4. Mobilność. Przypominam sobie czasem z rozrzewnieniem czasy studenckie, z tą upajająca wolnością i możliwościami bez końca. Ale doszłam do tego momentu, że znów (co prawda w 99% przypadków z kompletem dzieci i samochodem zapakowanym po dach), ale mogę znów po prostu ruszyć w drogę. Czasem rowerem nad pobliski zalew, czasem na Podlasie, w Bieszczady, czy nad morze, a czasem trochę dalej.

5 ...np do Norwegii. To był jeden w tych wyjazdów z listy marzeń, z tej listy "jak już wreszcie znowu będziemy jeździć gdzieś dalej to tam". Wyjazd jedyny w swoim rodzaju, ze względu na aurę i specyfikę (deszcze pod namiotem) nie najłatwiejszy, ale zachwycający do bólu.

6. Optymizm, pogoda ducha, syndrom Polyanny, whatever. Uderzyło mnie ostatnio, że mam szczęście mieć tę błogosławioną biochemię mózgu, która pomaga mi się nie zamartwiać zanadto. Łatwiej się tak żyje.

7. Rutyna. To pewnie świadczy o starości już trochę, ale mocno w tym roku zwróciłam na to uwagę, że ten zwykły rytm, dzieciaki w placówkach, a my w pracy, i wspólne popołudnia są bardzo, bardzo cenne.

8. Książki, filmy i seriale. Nie mamy może tyle czasu ile byśmy chcieli na wspólne wypady kulturalne w miasto, ale domowe wieczorki z książką, lub rzutnikiem i platformami streamingowymi bardzo dają radę. Czytałam w tym roku sporo świetnie napisanych biografii, jesień należała do Olgi Tokarczuk a teraz, jak zazwyczaj zimą potrzebuję smakowitych powieści, chyba wrócę do XIX wieku.

9. Muzyka. I cisza. Obie arcyważne, obie najlepiej smakują słuchane uważnie.

10. Jedzenie. Wiecie, jak to u mnie jest z jedzeniem:D

11. Przyroda. Jestem cholernie wdzięczna, że mimo kasandrycznych wizji dotyczących przyszłości naszej planety, ciągle możemy po prostu pójść sobie do lasu. Że możemy usiąść na trawie, głasiać aksamitne doły liści, że mrużymy oczy w blasku słońca odbijającego się od niewielkiego dzikiego jeziorka (które nie wyschło). Że możemy sobie obserwować żuki, wsłuchiwać w śpiew ptaków i bzyczenie pszczół, szukać śladów dużych zwierząt.

12. Czas i miejsce. Kolejny rok bez wojen i katastrof.

Podlasie zimą jest niemal równie zachwycające co latem

pierwsze, wczesnowiosenne rowery

pierwszy piknik w burym przedwiośniu, "najpiękniejszym tym co za chwilę"

twórczość pisankowa

pandorycerz

kolejny piknik gdzieś w wiośnie

cała prawda o rodzicielstwie

nie mieliśmy w tym roku szczęścia do pogody na wyjazdach. Morze na tydzień przed upałami.

nasza ulubiona prasłowiańska miejscówka

koncertowo

czucie dźwięku

Bieszczady, na szczęście nie całe w tłumach

animacje na wakacjach

kolejny wakacyjny wyjazd, na którym się nie opaliliśmy. Norwegia.

Dania powrotna

ludziki lego

"oto, widzisz, znowu idzie..."