poniedziałek, 23 maja 2016

Lubelszczyzna majowa

Jeśli będziecie się kiedyś wybierać do Lublina, to rozważcie maj. To oczywiście dość proste rozwiązanie, bo taką upojną wiosną nawet Zabrze (przepraszam Zabrzan) jest miejscem pełnym uroku. Ale i tak rozważcie, bo jak jest cudownie, to może być cudownie do potęgi.


I gdy już będziecie w Lublinie, nacieszycie Kodami, miejskimi parkami, skwerkami i ogrodami, to wybierzcie się na wycieczkę za miasto. Najlepiej w kierunku Nałęczowa. Podnałęczowskie wioski to owocowe zagłębie. Wszędzie pełno jest sadów, tych nowych, równiutkich i pewnie porządnie owocujących, ale przede wszystkim starych, pokrzywionych, uroczych i bardzo klimatycznych. W maju te wspaniałe drzewa oczywiście kwitną. Kwitną totalnie obłędnie. Uwielbiam to połączenie starych, nierównych, sękatych konarów z subtelną bielą delikatnych kwiatuszków, ich łagodnym zapachem i ulotnymi płatkami. Zdecydowanie warto to zobaczyć, gdy stoją w pełnym rozkwicie w tym majowym słońcu i trelu skowronków a płatki powoli zaczynają opadać robiąc już całkiem bajkowy klimat.

W tym roku udało nam się uwiecznić jabłonie, któregoś popołudnia, jadąc samochodem przez tamte okolice. Planowaliśmy urządzić rowerową włóczęgę szlakiem kwitnących sadów , ale zanim się zebraliśmy, drzewa przekwitły. 






Ta ostatnia nasza wycieczka rowerowa na którą w końcu udało nam się wybrać, zaczynała się od skansenu lubelskiego, w którym zresztą spędziliśmy trochę czasu (o tym następnym razem). Tam ma swój początek pewien czerwony szlak, który wiedzie malowniczymi wiejskimi terenami przez Nałęczów, aż do Kazimierza Dolnego.
Zastanawialiśmy się, czy ciągle istnieje, jako że wokół Lublina powstaje obwodnica, i mógł on zostać zniszczony. Ucieszyliśmy się bardzo widząc nową czerwoną farbę. Dopiero po kilkunastu kilometrach zorientowaliśmy się że... to nie ten czerwony szlak... :D


Fakt, że mieliśmy nieaktualną mapę i kierowaliśmy się po prostu znakami, ale nie przyszło nam do głowy, że w pobliżu jednej trasy powstanie druga, oznakowana dokładnie tak samo. Trochę szkoda, bo z tego co pamiętam ta pierwsza jest poprowadzona przez ładniejsze okolice, nad rzeką. Ale w gruncie rzeczy też było bardzo przyjemnie, odwiedziliśmy też dziadków na wsi i wróciliśmy do domu tworząc całkiem ładne kółko. Rzeczki może nie było, ale malowniczo owszem.
 

 
Tak czy inaczej, czas zaopatrzyć się w aktualną mapę okolic lubelskich.

7 komentarzy:

  1. A bywałam , moze nie na Lubelszczyźnie , ale na sąsiedniej Zamojszczyźnie :)
    Lubie maj :)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Zamojszczyzna to prawie jak Lubelszczyzna:) (w końcu woj. lubelskie:) )

      Usuń
  2. Szkoda, że na Lubelszczyznę mam spory kawałek, bo widoki zachwycające. :)

    OdpowiedzUsuń
  3. Oj, takie widoki i ta przestrzeń tylko w umiłowanym kraju. Pięknie, bajkowo i bardzo mi tęskno.
    Mam sporo do nadrobienia lektury u Ciebie, na co niezmiernie się cieszę.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Znam tę tęsknotę:)
      Bardzo mi miło, rozsiądź się wygodnie i nadrabiaj:)

      Usuń
  4. Przepiekne macie plenery wokol Lublina!!!

    OdpowiedzUsuń

Dziękuję za spędzony u mnie czas i każdy komentarz. Jeśli spodobał Ci się ten post, będzie mi miło jeśli go zalajkujesz / udostępnisz:) Pozdrawiam!